Kompletny kurs PES chirurgii ogólna - przygotowany przez chirurga i egzaminatora.
Ponad 16 godzin praktycznej wiedzy.
W Twoim tempie.
Na Twoich warunkach.
Egzamin PES z chirurgii ogólnej w sesji jesiennej 2023 roku objął szerokie spektrum zagadnień, uwzględniając zarówno klasyczne sytuacje kliniczne, jak i aktualne rekomendacje. Oto najważniejsze kategorie i typy pytań, które warto poznać przed przystąpieniem do kolejnej edycji.
W tej sekcji dominowały pytania dotyczące:
nieszczelności zespolenia (np. wskazania do zabiegu Hartmanna),
nowotworów odbytnicy i okrężnicy (wskazania do TEM, czynniki ryzyka nawrotu raka, klasyfikacja Hincheya),
wskazań do kolonoskopii kontrolnej po usunięciu gruczolaków,
dysplazji i pseudopolipów w przebiegu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
Warto podkreślić, że pytania często testowały znajomość zaleceń co do postępowania w konkretnych przypadkach klinicznych – np. pacjent z zespołem Turcota i setkami polipów czy chora po wielu operacjach z zespołem ślepej pętli.
Egzamin obejmował:
klasyfikację Bismutha-Corlette’a i dobór typu resekcji dróg żółciowych,
wskazania do resekcji torbieli i guzów trzustki (w tym IPMN),
leczenie martwiczego zapalenia trzustki i pseudotorbieli,
różnicowanie torbieli bąblowcowej,
techniki operacyjne jak np. ALPPS czy procedura Freya.
Wielokrotnie pytano o znajomość różnic w rozpoznawaniu i leczeniu ropni wątroby, cholangiokarcinoma, a także o zastosowanie skali Fistula Risk Score.
Zagadnienia obejmowały:
kwalifikację do operacyjnego leczenia choroby refluksowej (w tym wybór między fundoplikacją pełną a niepełną),
leczenie przełyku Barretta z dysplazją,
podejście do wrzodów z widocznym naczyniem (hemostaza endoskopowa i wycinki),
wskazania do resekcji w guzach połączenia przełykowo-żołądkowego,
objawy i leczenie zwężenia odźwiernika oraz stanów ostrych jak pęknięcie przełyku (zespół Boerhaave’a).
W tej dziedzinie pojawiły się pytania m.in. o:
czynniki ryzyka śródoperacyjnych powikłań (np. BMI >50 kg/m², ale nie płeć żeńska),
kwalifikację do operacji rewizyjnej w przypadku przełyku Barretta,
względne przeciwwskazania do leczenia operacyjnego (np. żylaki przełyku).
Tutaj zwracano uwagę na:
profilaktykę przeciwzakrzepową u pacjentów przed laparotomią,
rozpoznawanie zespołu ponownego ukrwienia,
ostre zakażenia tkanek miękkich, w tym wskazania do antybiotykoterapii empirycznej,
wskazania do operacji tętniaka aorty brzusznej i lokalizację tętniaków trzewnych.
Wielokrotnie pytano o:
technikę TAPP i TAR, w tym struktury anatomiczne,
wskazania do operacji przepuklin okołostomijnych (np. uwięźnięcie jelita),
techniczne aspekty zamykania powięzi po laparotomii.
Egzamin obejmował pytania o:
czynniki ryzyka czerniaka i raka Merkla,
klasyczne objawy chłoniaka tarczycy,
dziedziczne formy raka rdzeniastego tarczycy,
triadę Carneya oraz nowotwory neuroendokrynne.
Szczególną uwagę poświęcono:
diagnostyce i leczeniu zakażenia śródbrzusznego i ropni wątroby,
objawom charakterystycznym dla zapalenia wyrostka zakątniczego,
różnicowaniu przyczyn niedrożności mechanicznej i czynnościowej (np. u oparzonych).
Egzamin PES nie polega wyłącznie na „wiedzy książkowej”, lecz często odwołuje się do klinicznego myślenia i aktualnych wytycznych. Wiele pytań dotyczyło sytuacji granicznych i wymagało wyboru najwłaściwszego postępowania w kontekście aktualnej praktyki.
Najczęściej powtarzające się tematy to: chirurgia jelita grubego, choroby trzustki, refluks żołądkowo-przełykowy, ostre stany chirurgiczne, leczenie zakażeń i nowotwory. Przygotowując się do egzaminu:
ucz się przypadkami klinicznymi,
śledź zmiany w zaleceniach (np. ERAS, klasyfikacje TNM, Bismuth),
skup się na praktycznych aspektach decyzji terapeutycznych.
zainwestuj w kurs do PES Akademii Chirurgii!
© 2025 Akademia Chirurgii. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Strona www stworzona w kreatorze WebWave.