kurs PES chirurgia ogólna

Zdaj egzamin PES z chirurgii ogólnej

bez stresu

Kompletny kurs PES chirurgii ogólna - przygotowany przez chirurga i egzaminatora.

Ponad 16 godzin praktycznej wiedzy.

W Twoim tempie.

Na Twoich warunkach.

Analiza egzaminu PES z chirurgii ogólnej – co pojawiło się na wiosnę w 2023 roku ?

14 listopada 2024

Egzamin PES z chirurgii ogólnej to jeden z najtrudniejszych etapów na ścieżce specjalizacji. Pytania są nie tylko wymagające, ale też silnie związane z praktyką kliniczną i aktualnymi standardami. W tym artykule przedstawiamy analizę pytań z egzaminu wiosna 2023 oraz praktyczne wnioski, które pomogą Ci zaplanować skuteczną naukę.

1. Chirurgia przewodu pokarmowego

Rak odbytnicy i odbytu – pytania dotyczyły różnic w postępowaniu operacyjnym, klasyfikacji guzów niskich oraz wskazań do neoadiuwantowej radiochemioterapii.
Zespół Lyncha i FAP (polipowatość rodzinna) – pytania wymagały znajomości schematów kolonoskopii przesiewowej oraz skojarzeń z innymi nowotworami.
Choroba uchyłkowa jelita grubego – trzeba było znać klasyfikację Hincheya, a także wskazania do leczenia chirurgicznego.
Refluks żołądkowo-przełykowy i przełyk Barretta – pojawiły się pytania o wskazania do zabiegu fundoplikacji Nissena oraz ryzyko transformacji nowotworowej.

2. Trzustka, wątroba i drogi żółciowe

Ostre zapalenie trzustki – pytania dotyczyły skali Balthazara i Ransona, leczenia zachowawczego i wskazań do interwencji. Istotne było rozróżnienie pomiędzy martwicą jałową a zakażoną.
Nowotwory torbielowate trzustki – egzamin wymagał znajomości różnic między MCN, IPMN i SPN.
Kamica przewodowa – pytano o algorytmy postępowania, wskazania do endoskopii oraz alternatywy w przypadku braku dostępności ERCP (endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej).
Rak dróg żółciowych – należało znać klasyfikację Bismutha i rolę cholangiografii MR.

3. Chirurgia endokrynologiczna

Nowotwory tarczycy – poruszano zagadnienia dotyczące raków niezróżnicowanych i brodawkowatych, wskazań do limfadenektomii i leczenia jodem radioaktywnym.
Guz chromochłonny nadnercza – pytania obejmowały diagnostykę biochemiczną (metoksykatecholaminy), przygotowanie farmakologiczne i dostęp chirurgiczny.
Zespół MEN 2A – należało znać kolejność leczenia guzów (najpierw nadnercze, potem tarczyca) i skojarzenia z rakiem rdzeniastym.

4. Torakochirurgia i przełyk

Rak płuca – pytania dotyczyły klasyfikacji TNM, różnicowania drobnokomórkowego i niedrobnokomórkowego, a także zespołu żyły głównej górnej.
Odma opłucnowa – pojawiły się pytania o wskazania do drenażu, powikłania i różnicowanie od zatorowości płucnej.
Przełyk Boerhaave’a – konieczna była znajomość objawów klinicznych, metody diagnostyki i pilności leczenia chirurgicznego.

5. Urazy, zakażenia, intensywna terapia

Zespół ciasnoty przedziałów powięziowych (OZCPP) – egzamin sprawdzał rozpoznawanie objawów i wskazania do fasciotomii.
Sepsa pooperacyjna – pytano o rolę skali SOFA i schemat postępowania zgodnie z aktualnymi wytycznymi Surviving Sepsis Campaign.
Ropień pooperacyjny – należało znać techniki drenażu, antybiotykoterapię empiryczną i wskazania do interwencji chirurgicznej.
Zakażenie miejsca operowanego – pojawiły się pytania o klasyfikację CDC, czynniki ryzyka i rolę profilaktyki antybiotykowej.

6. Proktologia i chirurgia bariatryczna

Przetoki odbytu – pytano o klasyfikację Parks’a, różnicowanie z ropniem i rolę ultrasonografii przezodbytniczej.
Rak kanału odbytu – pojawiły się pytania o leczenie z zastosowaniem chemioradioterapii wg protokołu Nigro.
Chirurgia bariatryczna – pytania obejmowały różnice między operacją typu sleeve gastrectomy a gastric bypass, a także powikłania metaboliczne i diagnostykę zespołu nieszczelności.

7. Onkologia chirurgiczna

Rak piersi – pytano o rolę biopsji węzła wartowniczego, wskazania do mastektomii i leczenia skojarzonego u kobiet w ciąży.
Nowotwory skóry – pojawiły się pytania o czerniaka, marginesy wycięcia oraz mutacje BRAF i ich znaczenie terapeutyczne.
Nowotwory neuroendokrynne przewodu pokarmowego – egzamin sprawdzał znajomość klasyfikacji WHO i znaczenia Ki-67.

Podsumowanie

Wiosenna sesja egzaminu PES z chirurgii ogólnej w 2023 roku koncentrowała się na praktycznych aspektach leczenia pacjentów – od onkologii przez leczenie ostrych stanów jamy brzusznej po powikłania pooperacyjne. Kluczowe było nie tylko zapamiętanie faktów, ale zrozumienie ich znaczenia klinicznego i umiejętność podejmowania decyzji zgodnie z aktualnymi wytycznymi. Analiza pytań pokazuje, że odpowiednie przygotowanie powinno uwzględniać zarówno częste, jak i mniej oczywiste tematy egzaminacyjne.

Strona www stworzona w kreatorze WebWave.